Κοιτάζω τη βροχή βροχή μου
ίδια τα μάτια σου καλή μου
και όπως κυλάει στα πεζεδρόμια
γυρνάει ο νους σε ονειροδρόμια…
Κοιτάζω τη βροχή βροχή μου…
και με πιάνει μια θλίψη, ένα πλάκωμα στο στήθος…
κοιτώ από το παράθυρο μήπως και δω λίγο να ξαστερώνει πια αυτός ο ουρανός, αλλά μάταια…
Τα σύννεφα πυκνώνουν, κυκλοθυμικός αυτός ο μήνας – ίσως προσπαθεί να "ταιριάξει" με τη ψυχοσύνθεσή μας, ποιός ξέρει…
Θέλω λίγο καλοκαίρι ακόμα, ζητάω πολλά; Λίγο ήλιο ακόμα, μα που κρύφτηκε ο άτιμος; Mας ξεγελάει λίγο το πρωί φωτίζοντάς μας και ξανά… προς τη βροχή τραβά!
Δεν φτάνει που ο μήνας από μόνος του είναι "μουντός" και μοιάζει να μας παίρνει "μέτρα" για το χειμώνα;
Μουντός καιρός, γκρίζος ουρανός, βρεγμένο τοπίο, χαμηλότερη θερμοκρασία, Eυρώπη γίναμε… Βασανισμός μέχρι τελικής πτώσεως δηλαδή!
Μάλλον δοκιμάζει τις αντοχές μας κι ο Σεπτέμβρης, μμμμ, σου λέει: για να δω "πόσο καλά πέρασες το καλοκαιράκι σου", ή "πόσο γέμισες τις μπαταρίες σου;" (μήπως έπρεπε να πάρω από τις αλκαλικές;)
Ζητάω πολλά; Λίγο φως, λίγη ζεστασιά ακόμα! Oι δικές μου μπαταρίες, το πήρα απόφαση, ξεφορτίζονται γρήγορα…
Κοιτάζω μια φορά ακόμα προς το παράθυρο, παίρνω ανάσα και χαμογελώ μήπως και αλλάξω την κυκλοθυμική μου διάθεση…
Καλό μας απόγευμα :))
Υ.Σ. Να δω πόσες μέρες θα κρατήσει αυτός ο καιρός…
:)))
Καλησπερα! μη νοιωθεις μονη. πολλοι βρασαν στο ζουμι τους αυτο το καλοκαιρι. καποιοι μαλιστα μαθαν κ πισι(οτι μαθαν). κ οταν πηραν αδεια αρχισαν οι βροχες… βλεπεις υπαρχουν κ χειροτερα… για τις πεσμενες μπαταριες μικρες αναφορτησεις τα σ.κ
:)) Nα σαι καλά Αλέξανδρε, έχεις δίκιο, πάντα υπάρχουν και χειρότερα…